Keizer Marcus Aurelius schreef een keer in zijn dagboek: eigenlijk moet ik het ook eens een keer aandurven om zonder mijn filosofische boeken, mijn spirituele verhalen op stap te gaan. En ik voelde me en beetje betrapt, toen ik het las, want al meer dan 20 jaar zet ik eigenlijk geen stap buiten de deur, zonder een boek van Tolle.

OK, maar sommige dingen zijn zó belangrijk, die wil je niet vergeten. En je hebt af en toe een reminder nodig. Alweer 17 jaar geleden maakte ik een klein gedichtje, omdat ik in elk geval niet wilde vergeten dat anderen niet moesten lijden onder mijn te korte nachten. Vooral tegen onze dochters wilde ik vriendelijk en geduldig blijven:

een te korte nacht,

“lief zijn voor de kinderen”

schrijf ik ergens op.

Als een heel boek te veel is en je mag alleen een paar briefjes in je zak stoppen. Wat gaat er mee? Roemi zegt: ‘je mag alles vergeten, behalve dat ene:   …. de stem van de ziel.’  Wat bedoelt hij?

Als je de grootste schat wilt vinden die er bestaat, moet je niet op jacht gaan in de wereld om je heen. Dan moet je je eerst naar binnen keren. Wij zoeken koortsachtig en kijken onrustig om ons heen. Er lijkt altijd wel iets te ontbreken.  Maar wat we zoeken ligt in onszelf zegt Roemi.

En als we daar contact mee hebben, als dat ons leven binnenstroomt, raken we van binnenuit vervuld. Dan kunnen ook onze relaties gaan bloeien.

Die paar losse briefjes die we gaan maken, kunnen misschien de richting wijzen.

werktitel: Binnen Beginnen.

Subtitel: Spiritueel Zakboekje.